| Ders Adı | Kodu | Verildiği Yıl | Verildiği Yarıyıl | Süresi (T+U) | Yerel Kredisi | AKTS Kredisi |
| Mekanları Dinlemek | INAR 466 | | | 3 + 0 | 3 | 3,00 |
| |
| Ders Bilgileri |
| Dersin Öğretim Dili | İngilizce |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Dersin Türü | Seçmeli |
| Dersin Veriliş Biçimi | Yüz Yüze |
| |
Dersin Öğrenme Kazanımları:
Bu dersi başarı ile tamamlayan öğrenciler: |
| 1. Mekânların ses yoluyla algılanmasına yönelik farkındalık geliştirebilir. |
| 2. Ses peyzajı, işitsel hafıza ve algısal akustik kavramlarını iç mimarlık bağlamında açıklayabilir. |
| 3. Alan kaydı, dinleme oturumu ve ses haritalama yöntemlerini kullanarak mekânsal işitsel analiz yapabilir. |
| 4. Sesin kültürel ve duyusal boyutlarını iç mekân tasarımıyla ilişkilendirebilir. |
| 5. Yapay zekâ destekli araçlarla işitsel içerik üretebilir ve deneysel ses tasarımı gerçekleştirebilir. |
| 6. Dijital ortamda görsel-işitsel sunumlar hazırlayarak işitsel mekân yorumlarını ifade edebilir. |
| 7. İç mekân tasarımında sesin yaratıcı ve bütünleyici bir unsur olarak değerlendirilmesini uygulamalı olarak gösterebilir. |
| |
| Dersin Önkoşulları ve Birlikte Alınması Gereken Dersler | Yok |
| Daha Önce Alınmış Olması Önerilen Dersler | Yok |
| |
Dersin Tanımı:
Bu ders, iç mimarlık öğrencilerinin mekânları yalnızca görsel değil, aynı zamanda işitsel bir deneyim olarak algılamalarını amaçlamaktadır. Sesin mekânla ilişkisi, işitsel hafıza, ses peyzajı (soundscape) kavramı ve algısal akustik üzerinden incelenir. Öğrenciler; dinleme egzersizleri, alan kayıtları, ses analizleri ve haritalama çalışmalarıyla mekânların işitsel niteliklerini keşfeder. Bu süreçte hem bireysel hem toplumsal işitme biçimleri ve sesin kültürel anlamları da ele alınır. Ders, iç mekân tasarımında sesin yaratıcı ve duyusal bir tasarım verisi olarak değerlendirilmesine olanak tanır. |
| |
Üretken Yapay Zeka Kullanımı:
Bu derste üretken yapay zekâ, mekânların işitsel kimliğini yorumlamak, dönüştürmek ve yeniden tasarlamak için yaratıcı bir araç olarak kullanılabilir. Öğrenciler, mekânsal bağlama dayalı sentetik ses peyzajları oluşturabilir, alan kayıtlarını yapay zekâ destekli araçlarla işleyebilir veya akustik verileri sese dönüştürerek mekânların duyusal niteliklerini görselleştirebilir. Ayrıca, metne dayalı mekân anlatılarını sesli kompozisyonlara dönüştüren yapay zekâ modelleri aracılığıyla sesin algısal ve kavramsal boyutlarını keşfedebilirler. Böylece öğrenciler, sesin tasarımda yaratıcı ve deneyimsel bir araç olarak nasıl kullanılabileceğini öğrenirler. |
| |
| Dersin İçeriği (Haftalık Konu Dağılımı): |
| |
| Hafta | Konu |
| 1 | Giriş: Mekânları Görmekten Dinlemeye |
| 2 | Sesin temel ilkeleri ve davranışı |
| 3 | İşitme ve akustik algı |
| 4 | Ses ve Mekan İlişkisi |
| 5 | İşitsel algı |
| 6 | Ses Kaydı Teknikleri ve Ses Haritalama |
| 7 | Yapılandırılmış tartışmalar |
| 8 | Sesin Sosyal ve Kültürel Anlamları |
| 9 | İç Mekanlarda Sesin Estetik Kullanımı |
| 10 | Yapay Zeka ile Ses Üretimi |
| 11 | Dinleme ve Karşılaştırma Atölyesi |
| 12 | Kavramsal İşitsel Tasarım |
| 13 | Dijital Sunum ve Anlatım |
| 14 | Değerlendirme ve Kapanış |
| |
| Kaynaklar: |
| MURRAY SCHAFER, OUR SONIC ENVIRONMENT AND THE SOUNDSCAPE: THE TUNING OF THE WORLD, DESTINY, 1977.
JAMES P. COWAN, ARCHITECTURAL ACOUSTICS DESIGN GUIDE, MCGRAW-HILL, 2000.
|
| |
| Diğer Kaynaklar: |
| FRANCIS D.K. CHING, ARCHITECTURE, FORM, SPACE, AND ORDER, JOHN WILEY & SONS, 1996.
SIMON UNWIN, ANALYSING ARCHITECTURE, ROUTLEDGE, 2009.
WILLIAM J. CAVANAUGH, ARCHITECTURAL ACOUSTICS: PRINCIPLES AND PRACTICE, JOHN WILEY & SONS, 2010.
|
| |
| Öğretim Yöntem ve Teknikleri: |
| Bu ders, öğrenci merkezli ve deneyim temelli bir öğrenme yaklaşımını benimser. İşitsel farkındalık, yaratıcı düşünme ve çok duyulu algı üzerine yapılandırılmış içerikler; dinleme egzersizleri, alan kayıtları, grup tartışmaları ve dijital uygulamalarla desteklenir. Öğrencilerin hem bireysel hem kolektif işitme deneyimlerini anlamaları, ses üzerinden mekâna dair özgün yorumlar geliştirmeleri teşvik edilir. Teknoloji ve yapay zekâ destekli araçlar, araştırma ve üretim süreçlerinde aktif olarak kullanılır. Ders süresince eleştirel düşünme, duyusal ifade ve kültürel okuma becerilerinin gelişimi ön plandadır. |
| |
| Değerlendirme Sistemi: |
| Yöntem | Adet | Katkı (%) |
| Katılım/Tartışma | 1 | %10 |
| Alan Çalışması | 1 | %10 |
| Araştırma | 1 | %10 |
| Ödev | 1 | %10 |
| Test/Quiz/Kısa Sınav | 1 | %10 |
| Sözlü Sunum | 1 | %20 |
| Final Projesi | 1 | %30 |
| |
| Ders İşbaşı Eğitimi (iş yerinde eğitim) Gerektiriyor mu? |
| Gerektirmiyor |
| |
Dersin Program Yeterlilikleri vs. Öğrenme Kazanımları:
|
| # | Program Yeterlilikleri | Katkı |
| 1 | Tasarım sürecinde, yaratıcı, eleştirel ve analitik düşünme becerilerini kullanarak, çevresel, toplumsal ve bireysel iyi oluşu gözeten yenilikçi ve çok boyutlu çözümler geliştirebilme. | 4 |
| 2 | Bilimsel ve güncel araştırma yöntemlerini, mesleki mevzuatları ve teknolojik araçları etkin şekilde kullanarak, iç mekanların duyusal, duygusal, ergonomik ve fiziksel konfor ihtiyaçlarına yönelik çözüm üretebilme ve bu çözümleri uygulayabilme. | 4 |
| 3 | İç mimarlık mesleğine özgü sorunlarda, evrensel, çevresel, sosyal, ekonomik, sanatsal ve kültürel duyarlılığı yüksek, insanı ve çevresel konforu gözeten, mesleki etik değerleri ve yasal düzenlemeleri temel kabul eden kararlar verebilme ve sorumluluk alabilme | 3 |
| 4 | Edindiği kuramsal ve kılgısal bilgi ve beceriler ile oluşturduğu özgün tasarımcı kimliğini koruyarak, bireysel ve/veya takım elemanı olarak çalışabilme, çağdaş, yaratıcı, bilimsel, kaliteli ve estetik çözümler önerebilme, bu önerileri uygulayabilme. | 2 |
| 5 | Mesleki bir sorun ile karşılaştığında bireysel olarak, sorunu tanımlama, ilgili konuyu kapsayan verileri toplama ve yorumlama, toplanan veriyi çözümleme (analiz etme), bu verileri kuramsal ve kılgısal bilgiler ile bileştirme (sentezleme) yoluyla yeni fikirler üretebilme ve bu fikirleri temel tasarım öğe ve ilkeleri ile 2 ve 3 boyutlu olarak temsil edebilme. | 3 |
| 6 | Ulusal ve uluslararası çok disiplinli ve çok kültürlü takımlarda, ana dilinde ve ingilizce olarak, takımı yönetebilme, iş birliği yapabilme, güncel bilişim ve iletişim teknolojilerini kullanarak mesleki paydaşlar ile hem sözlü hem de yazılı etkin iletişim kurabilme, sorumluluk alabilme ve sorumluluk verebilme. | 3 |
| 7 | Mesleki özfarkındalık, özgüven, özsaygı ve özyeterlilik geliştirebilme, yaşam boyu öğrenme bilinciyle, öz iyioluş ihtiyaçlarını gözetebilme ve sürekli gelişim sağlayabilme | 2 |
| 8 | Mesleki tarih, kültür, teknoloji ve malzeme bilgisini harmanlayarak, mobilya ölçeğinden bina ölçeğine, sürdürülebilir ve yenilikçi tasarım çözümleri oluşturma, projelendirme aşamasından staj ve uygulama aşamalarına, bu çözümleri iç ve dış paydaşlarla işbirliği içinde geliştirebilme. | 1 |