Ders Adı | Kodu | Verildiği Yıl | Verildiği Yarıyıl | Süresi (T+U) | Yerel Kredisi | AKTS Kredisi |
Kamera ve Mekan: Modern Sanat Sonrasında Fotoğraf | INAR 370 | | | 3 + 0 | 3 | 3,00 |
|
Ders Bilgileri |
Dersin Öğretim Dili | İngilizce |
Dersin Seviyesi | Lisans |
Dersin Türü | Seçmeli |
Dersin Veriliş Biçimi | Yüz Yüze |
|
Dersin Öğrenme Kazanımları:
Bu dersi başarı ile tamamlayan öğrenciler: |
1. Temel fotoğraf çalışmalarını mekân kuramı ve postmodern görsel kültür bağlamında analiz edebilir |
2. Fotoğrafın geleneksel kullanımından kavramsal bir ifade aracına dönüşümünü kavrayabilir |
3. Fotoğraf ile mimarlık, enstelasyon ve dijital medya arasındaki disiplinlerarası kesişimleri tanımlayabilir |
4. Fotoğraf pratiklerinin mekân, beden ve izleyici algısını nasıl şekillendirdiğini ve sorguladığını eleştirel biçimde değerlendirebilir |
5. Görsel okuryazarlık becerilerini geliştirecek ve fotoğraf analizlerinde kuramsal kavramları kullanabilir |
|
Dersin Önkoşulları ve Birlikte Alınması Gereken Dersler | Yok |
Daha Önce Alınmış Olması Önerilen Dersler | Yok |
|
Dersin Tanımı:
Bu ders, modern sanat sonrası dönemde fotoğraf ile mekân ve görsel kültür arasındaki ilişkiyi inceler. Fotoğrafın yalnızca belgesel ve temsil edici bir araç olmaktan çıkıp kavramsal ve mekânsal bir ifade biçimine dönüşümünü ele alır; bu dönüşümün mimarlık, performans, yerleştirme ve dijital sanat gibi disiplinlerle nasıl kesiştiğini araştırır. 20. yüzyıl sonlarından günümüze uzanan önemli fotoğrafçıların işleri üzerinden, fotoğrafın mekân, beden ve izleyici algısını nasıl sorguladığı tartışılır. Ders, aynı zamanda kameranın mekânsal deneyim ve kültürel anlam üretimindeki rolünü irdeleyen kuramsal ve eleştirel metinleri de içerir. Öğrencilerin görsel okuma becerilerini geliştirmeleri ve fotoğrafın sanat ve tasarımda genişleyen rolü üzerine eleştirel düşünmeleri teşvik edilir. |
|
Üretken Yapay Zeka Kullanımı:
Öğrenci çalışmasının herhangi bir bölümünün jeneratif bir AI aracı/LLM kullanılarak kopyalanmasına, literatür incelemesinin oluşturulmasına izin verilmez, çünkü bu dersin değerlendirme kriterlerine göre, öğrenci(ler) çalışmalarının öğrenciye özgü olması gerekmektedir ve çalışmanın doğruluğu, bütünlüğü ve geçerliliği öğrencinin sorumluluğudur. Ancak, standart akademik uygulama doğrultusunda, bu ders, AI araçları veya büyük ölçekli jeneratif modeller tarafından oluşturulan görseller hariç olmak üzere, akademik eleştiri ve tartışmanın bir parçası olarak açıklayıcı amaçlar için jeneratif AI örneklerinin kullanılmasına izin verir; bu örnekler, eğitmene sunulan herhangi bir metinde uygun şekilde işaretlenmeli ve biçimlendirme gereksinimlerine uygun şekilde tam olarak atıfta bulunulmalı ve referans gösterilmelidir. |
|
Dersin İçeriği (Haftalık Konu Dağılımı): |
|
Hafta | Konu |
1 | Fotoğraf ve Mekân’a Giriş |
2 | Modern Sanatta Fotoğraf |
3 | Fotoğrafla Mekânın Evrimi |
4 | Mimarlık ve Fotoğraf |
5 | Performans ve Fotoğraf |
6 | Dijital Medya ve Fotoğrafta Mekân |
7 | Ara sınav |
8 | Fotoğraf ve Kentsel Mekân |
9 | Fotoğraf Enstelasyonları ve Mekân |
10 | Fotoğrafın Beden ve Mekânla İlişkisi |
11 | Çağdaş Fotoğraf ve Postmodern Mekân |
12 | Sanal Mekânlarda Fotoğraf |
13 | Fotoğraf ve Yapay Zeka |
14 | Öğrenci Sunumları |
|
Kaynaklar: |
|
|
Diğer Kaynaklar: |
|
|
Öğretim Yöntem ve Teknikleri: |
Bu ders, öğrenci merkezli ve tartışma odaklı bir öğretim yaklaşımını benimser. Haftalık dersler; görsel materyaller, seçilmiş okumalar ve grup tartışmalarıyla desteklenecektir. Öğrencilerden, fotoğrafik çalışmaları analiz etmeleri, mekânsal temaları yorumlamaları ve görüşlerini sınıf içinde paylaşmaları beklenir.
Fotoğrafın yalnızca görsel bir ürün değil, aynı zamanda mekânsal ve kültürel bir araç olarak ele alınması teşvik edilir. Bağımsız araştırma ve görsel belge üretimi, dersin ayrılmaz bir parçasıdır. Ara sunumlar ve bir final projesi, kuramsal bilgilerin yaratıcı ve analitik biçimde uygulanmasına olanak tanıyacaktır. Devam zorunludur; derse aktif katılım ve ödevlerin zamanında teslimi beklenir. Yapıcı eleştiri, akran değerlendirmesi ve işbirliğine dayalı öğrenme sürecin temel unsurlarını oluşturur. |
|
Değerlendirme Sistemi: |
Yöntem | Adet | Katkı (%) |
Final Projesi | 1 | %40 |
Ara Sınav | 1 | %40 |
Sunum | 1 | %20 |
|
Ders İşbaşı Eğitimi (iş yerinde eğitim) Gerektiriyor mu? |
Gerektirmiyor |
|
Dersin Program Yeterlilikleri vs. Öğrenme Kazanımları:
|
# | Program Yeterlilikleri | Katkı |
1 | Tasarım sürecinde, yaratıcı, eleştirel ve analitik düşünme becerilerini kullanarak, çevresel, toplumsal ve bireysel iyi oluşu gözeten yenilikçi ve çok boyutlu çözümler geliştirebilme. | 4 |
2 | Bilimsel ve güncel araştırma yöntemlerini, mesleki mevzuatları ve teknolojik araçları etkin şekilde kullanarak, iç mekanların duyusal, duygusal, ergonomik ve fiziksel konfor ihtiyaçlarına yönelik çözüm üretebilme ve bu çözümleri uygulayabilme. | 4 |
3 | İç mimarlık mesleğine özgü sorunlarda, evrensel, çevresel, sosyal, ekonomik, sanatsal ve kültürel duyarlılığı yüksek, insanı ve çevresel konforu gözeten, mesleki etik değerleri ve yasal düzenlemeleri temel kabul eden kararlar verebilme ve sorumluluk alabilme | 4 |
4 | Edindiği kuramsal ve kılgısal bilgi ve beceriler ile oluşturduğu özgün tasarımcı kimliğini koruyarak, bireysel ve/veya takım elemanı olarak çalışabilme, çağdaş, yaratıcı, bilimsel, kaliteli ve estetik çözümler önerebilme, bu önerileri uygulayabilme. | 4 |
5 | Mesleki bir sorun ile karşılaştığında bireysel olarak, sorunu tanımlama, ilgili konuyu kapsayan verileri toplama ve yorumlama, toplanan veriyi çözümleme (analiz etme), bu verileri kuramsal ve kılgısal bilgiler ile bileştirme (sentezleme) yoluyla yeni fikirler üretebilme ve bu fikirleri temel tasarım öğe ve ilkeleri ile 2 ve 3 boyutlu olarak temsil edebilme. | 4 |
6 | Ulusal ve uluslararası çok disiplinli ve çok kültürlü takımlarda, ana dilinde ve ingilizce olarak, takımı yönetebilme, iş birliği yapabilme, güncel bilişim ve iletişim teknolojilerini kullanarak mesleki paydaşlar ile hem sözlü hem de yazılı etkin iletişim kurabilme, sorumluluk alabilme ve sorumluluk verebilme. | 4 |
7 | Mesleki özfarkındalık, özgüven, özsaygı ve özyeterlilik geliştirebilme, yaşam boyu öğrenme bilinciyle, öz iyioluş ihtiyaçlarını gözetebilme ve sürekli gelişim sağlayabilme | 4 |
8 | Mesleki tarih, kültür, teknoloji ve malzeme bilgisini harmanlayarak, mobilya ölçeğinden bina ölçeğine, sürdürülebilir ve yenilikçi tasarım çözümleri oluşturma, projelendirme aşamasından staj ve uygulama aşamalarına, bu çözümleri iç ve dış paydaşlarla işbirliği içinde geliştirebilme. | 4 |